
De laatste rit
Fietsen na werktijd word steeds moeilijker en ook de verwarming slaat weer aan. De winter is onderweg, ook al lijkt het de afgelopen dagen erop dat dat nog wel even gaat duren. Afgelopen zondag was het dan zover voor mij waarschijnlijk de laatste rit in kort kort. Wat inhoud korte broek en een shirt met een korte mouw.
Ja toch niet dan
Zondagochtend het moraal was ver te zoeken, en met ver bedoel ik geen. Martijn was er zoals altijd weer vroeg bij en liep mij te spammen via whatsapp.
[08:43, 15-10-2017] Martijn Scheffel: Ga je mee rijden?
[09:54, 15-10-2017] Martijn Scheffel: Je ligt toch niet nog te slapen he
[09:54, 15-10-2017] Martijn Scheffel: Wat is deze swaaaaa
[09:55, 15-10-2017] Max: Swaaa
[09:55, 15-10-2017] Max: Ja net wakker heerlijk…
[09:55, 15-10-2017] Max: Hoelang ga je?
[09:55, 15-10-2017] Martijn Scheffel: Rondje Rottemeren, op UT gemakje
[09:55, 15-10-2017] Martijn Scheffel: Dus niks schokkends
[09:56, 15-10-2017] Max: Bakkie onderweg?
[09:56, 15-10-2017] Martijn: Ja bij dat restaurant daar aan het einde
[09:57, 15-10-2017] Max: Ok nice ff eten en dan kan ik weg
[09:57, 15-10-2017] Max: Kom jij toevallig langs Barendrecht
[09:58, 15-10-2017] Martijn: Via a16 zeg maar
[09:58, 15-10-2017] Martijn: Kun je aanhaken denk?
[09:58, 15-10-2017] Max: Ja top
[09:58, 15-10-2017] Max: Zal ik ff laten weten als ik bijna weg rij?
[10:07, 15-10-2017] Martijn: Is goed, moet toch nog omkleden en banden oppompen
[10:25, 15-10-2017] Max: Top
[10:25, 15-10-2017] Max: Ik ben klaar met eten
[10:25, 15-10-2017] Max: En ga nu banden oppompen ben net klaar met omkleden ook
[10:28, 15-10-2017] Martijn: Ik ga zo rijden, waar meeten?
[10:29, 15-10-2017] Max: Uhmm
[10:29, 15-10-2017] Max: Onderaan de brienenoord?
[10:39, 15-10-2017] Martijn: Ik rijd die kant op
[10:39, 15-10-2017] Martijn: Zie je zo
Het werd een rondje Rottemeren, een mooie natuuromgeving boven de mooiste stad van Nederland. Vanuit onze regio zou de rit rond de 65km zijn een prima rit voor mensen met weinig moraal. Tijdens dit soort tochten staat een lekker bakje koffie centraal. Een appelpuntje erbij zou als een kers op de taart zijn. De inspanning werd beloont het werd appeltaart, met slagroom je verbrand immers wat calorieën!
Een uurtje op het terras en dan weer door, met de zon in ons gezicht begon de rit naar huis. We waren een ding echter vergeten, heen hadden we wind mee. Terug heb je dan wind tegen… Na z’n 50km werd het zwaarder, we hadden beide immers niet veel gereden. Zware benen werden onderdeel van het gesprek en daar kwam Col du Brienenoord al in zicht. Op karakter naar huis werd het dus. Maar agh wat geeft het, het was immers mooi weer.